Opeens word je overmand door ongewenste gevoelens en emoties...
Je voelt je al een tijdje niet in orde en ervaart allerlei vage klachten. Je laat een aantal onderzoeken doen maar daaruit blijkt dat je helemaal gezond bent. Je bent natuurlijk blij met dit nieuws, maar als het niets medisch is, wat is er dan met je aan de hand?
‘Misschien bent u burn out en mag u wat meer rust nemen’, is de diagnose van je huisarts. Hij stelt zelfs voor om een antidepressivum te gaan slikken. Om de scherpe kantjes van je emoties er wat af te halen… Je bent in de war en boos tegelijk. Dat ga je natuurlijk niet doen! Je bent niet depressief! Je hebt je nooit somber gevoeld. Ja, tegenwoordig af en toe een beetje, maar om daarvoor een antidepressivum te nemen, dat is niets voor jou!Het maakt je allemaal erg onzeker en je wordt er niet gelukkiger op. Je weet het allemaal niet meer en daar voel je je dan weer schuldig over.
Je hebt best een leuk leven. Je bent midden 40, je doet leuk werk, je hebt een leuke relatie en leuke kinderen. Je kan nog wel lachen hoor om dingen en plezier hebben dat is het niet. Maar dat rot gevoel.. verdorie.. Je moet zoveel.Je snapt er niks van en begint zo langzamerhand een hekel te krijgen aan ‘die vrouw’ die nu jouw leven leidt. De gedachte dat jouw klachten misschien te maken kunnen hebben met ‘de overgang’ komt niet in je op. Daar ben je toch veel te jong voor…
symptomen
Herken je dit?
De dokter mag dan zeggen dat er niks aan de hand is, daarmee zijn je klachten niet weg. Hartkloppingen, buik- en hoofdpijn, pijnlijke spieren en gewrichten. En die duizeligheid die is echt akelig. Als het niks medisch is, vraag je je af waar die klachten dan wel vandaan komen?
In de normaalste situaties gebeurt het soms ineens: dat sombere gevoel overvalt je. Je weet niet waar die donkere wolk vandaan komt en het maakt je bang. Helpt niet trouwens, tegen de somberheid.
Die moeheid! Na een nacht goed slapen denk je: ‘O nee, móet ik alweer?’ Je gezin, je werk, wat er nog over is van je sociale leven, alles gaat op de automatische piloot. Waarom voel je je toch zo moe en lusteloos?
Je hebt het gevoel er alleen voor te staan. De opvoeding, je werk, het huishouden... moet je dan alles alleen doen? En die rommel in huis, ze stappen er gewoon overheen! Als jij het niet doet, gebeurt er niks. Je hebt het altijd met liefde gedaan maar nu ben je het spuugzat!
‘Moet je misschien ongesteld worden?’, vraagt je omgeving. Die vraag irriteert je steeds meer. Laten ze dan gewoon zeggen dat ze je chagrijnig vinden! Ben je ook vaak tegenwoordig, dat weet je wel. En of je ongesteld moet worden, kan je niet eens meer zeggen nu het zo onregelmatig is.
Al die kwaaltjes en verwarrende gevoelens zorgen er ook voor dat je libido tot onder het nulpunt daalt. Je wilt even niet denken aan seks, je wordt al moe bij het idee. Het ligt niet aan je partner, het ligt aan jou. Jij wordt er onzeker van, en je krijgt het niet aan hem uitgelegd . Je snapt zelf al niet eens precies hoe dit zit.
Je overweegt zelfs allerlei rigoureuze beslissingen te nemen. Moet je misschien zelfs stoppen met je relatie? Terwijl je je tegelijkertijd afvraagt of je dan ooit nog een nieuwe relatie krijgt. Je bent tenslotte al midden 40.
Wat is er met je aan de hand?
Er zijn veel vrouwen van midden 40 met zulke symptomen die de diagnose burn-out of zelfs depressie krijgen. Bij veel van deze vrouwen klopt deze diagnose niet of is het niet de oorzaak van hun klachten. Het zou zomaar 'gewoon' de overgang kunnen zijn.
Maar wat als je dat niet weet?
Dan ga je straks langdurig en onnodig aan de zware medicijnen. Die pillen zijn verslavend, hebben vaak hele nare bijwerkingen. Dan word je nog onzekerder, somberder en ongelukkiger. Of zo vlak qua emoties dat er sowieso geen lol meer aan is.
Ga je je steeds meer terugtrekken, dingen uitstellen. Voel je je emotioneel uitgeput en bouwen de spanningsklachten zich verder op waardoor je daadwerkelijk in een burn-out of depressie belandt.
Heeft je partner er genoeg van omdat hij je niet meer begrijpt, waardoor jullie steeds verder uit elkaar groeien. Gaan je kinderen vervroegd de deur uit omdat ze je niet voor de voeten willen lopen en de gezelligheid missen die er ooit was.
Dat wil je niet, toch?
Wil je weten hoe dat bij jou zit?
Burn-out, depressie
of toch de overgang?
Plan dan een gratis sessie met mij in,
dan kijken we samen wat bij jou de meest waarschijnlijke oorzaak is.
